Zeven jaar cel geëist voor mishandeling en dood Lucas de Ruwe
De 25-jarige Lucas de Ruwe werd op 7 juli 2018 het slachtoffer van zinloos geweld. Bij een cafetaria aan de Amsterdamsestraatweg kreeg hij onverwacht dusdanig harde klappen dat hij kwam te overlijden. De officier van justitie vond dat de verdachte, een nu 26-jarige man uit Utrecht, zich hiermee schuldig had gemaakt aan “zware mishandeling met voorbedachte raad de dood tot gevolg hebbend” en eiste hiervoor een gevangenisstraf van zeven jaar.
In de bewuste nacht ging het slachtoffer met twee vrienden nog even iets eten in het cafetaria. Ze hadden gedronken en waren baldadig. Bij aankomst maakten ze een opmerking tegen de verdachte die gelijk agressief reageerde. Het bleef bij een woordenwisseling; de verdachte vertrok en de drie vrienden gingen iets bestellen. Tweeëneenhalve minuut later kwam de verdachte terug, richtte zich op Lucas die nietsvermoedend op zijn telefoon stond te kijken, en gaf hem uit het niets een harde vuistslag tegen de linkerkant van zijn hoofd. Lucas gaat out en krijgt meteen een tweede keiharde nekslag. Bij het bekijken van deze beelden ging er een schok door de volle zittingszaal. Omdat hij zich niet op deze slagen heeft kunnen voorbereiden is de schade maximaal. Een bloeding onder het hersenvlies, ophoping van hersenvocht, vocht in de luchtwegen en longen, een gezwollen brein door zuurstoftekort en een gescheurd bloedvat in de nek. Na vijf dagen komt Lucas door deze verwondingen te overlijden.
De verdachte verklaarde dat de jongens hem wilden beroven en hem hadden geslagen. Hij was teruggekomen om nog een broodje te halen. De jongens wilden ‘hem nog een keer pakken’ en uit schrik had hij toen geslagen. “Klinkklare onzin”, benadrukte de officier van justitie. Nergens in het dossier is ondersteuning voor deze verklaring. Op beelden is te zien dat verdachte buiten zijn spullen weg legt, met versnelde pas terugkeert naar het cafetaria, vermoedelijk om zijn gram te halen voor de woordenwisseling, zonder aarzeling of schrik op zijn doel af gaat en vol en gericht uithaalt. De officier van justitie nam aan dat de verdachte hiermee niet opzet had op de dood van Lucas en vond bewezen dat hij zich schuldig had gemaakt aan zware mishandeling met voorbedachte raad met de dood tot gevolg.
Bij zijn eis van zeven jaar gevangenisstraf woog de officier van justitie mee dat er weliswaar geen opzet was op de dood, maar dat dit wel het gevolg was van het handelen van de verdachte. Een man die snel uitbarst in agressie, die een boksbeugel op zijn hand heeft getatoeëerd, die de confrontatie opzoekt. Ook woog hij mee dat de klappen die verdachte uitdeelde keihard waren, dat hij een lang strafblad heeft met hierop een veroordeling voor geweldsdelicten, dat hij volledig toerekeningsvatbaar is en handelde met voorbedachte raad. Daarom is een gevangenisstraf van zeven jaar op zijn plaats. Ook kunnen de vorderingen van de benadeelde partijen in zijn geheel worden toegewezen.
Uit de verklaringen van de nabestaande kwam naar voren hoe zeer Lucas wordt gemist. Zijn broer en zus vertelden hoe hij, toen hij 18 was zijn donorcodicil regelde en dat “zijn liefdevolle hart nu voortleeft in een ander”. Ook de officier ging in op het verdriet van de nabestaanden en besloot zijn requisitoir met: “Lucas was een sociale en loyale jongen. Hij had veel vrienden, had geen kwaad in de zin en ging confrontaties juist uit de weg. Dat juist hij slachtoffer is geworden van zinloos geweld is onverteerbaar.”